وطی به شبهه

شبهه، تصوّر خلاف حقیقت را گویند [1] و در اصطلاح، منظور از وطی به شبهه این است که مرد با زنی که به او حرام است با جهل به این حرمت نزدیکی کند که در این صورت، مشهور فقها این مسأله را از موارد فراش دانسته و به نکاح صحیح ملحق کرده اند؛ بنابراین اگر ولدی به دنیا آید، به واطی به شبهه ملحق می شود و نفی ولد، بر او جایز نیست. [2]

بنابراین، اصول قوانین نزد اهل سنّت و شیعه اقتضا می کند تا جایی که امکان دارد حکم بر زنازادگی انسانی نشود که از منی انسان دیگر زاده می شود و یک درصد بر فرزند شبهه بودن، بر قاضی واجب است که یک درصد را گرفته و نودونه درصد را برای برتری حلال بر حرام و صحیح بر باطل رها کند و این از مواردی است که ضعیف بر قوی غلبه دارد و اقل بر اکثر؛ زیرا خدای تعالی فرموده است: «… وَ قُولُوا لِلنّاسِ حُسنا …»(بقره/83) و «… اجتَنِبُوا کَثیِراً مِنَ الظَّنِّ إِثم …»(حجرات/12). [3]

انواع وطی به شبهه و موارد الحاق آن

 

نسیم عدالت...